Dag 6 Geisers en bronnen
We mogen van onszelf vanochtend "uitslapen" tot zes uur. Ik ben zoals altijd al rond half zes wakker maar laat Chris nog lekker doorslapen. Die wordt wakker als de wekker afgaat.
Buiten zie ik een mix van wolken en blauwe lucht dus hopelijk wordt dit de eerste regenvrije dag. We maken ons klaar en halen McDonald's egg mcmuffins. Een half uur later dan de afgelopen dagen gaan we het park in en er staat een rij!
Toch gaat het gauw en eenmaal in het park is het weer heel rustig. We hopen nog steeds wapiti herten of ander wild te zien op weg naar Madison Junction waar de rondweg begint. Ook dit keer zien we echter niets.
Dat verandert als we dichterbij de geiserplateau komen. Vlak voor Midway Basin graast en slaapt een kudde bizons. Met de pluimen van stoom op de achtergrond maken we mooie foto's.
Vandaag staan de geisers op ons programma. Zoals ik gisteren al schreef weet Chris niet zeker of ze hiervan onder de indruk gaat zijn. Ze is al in IJsland geweest en tot nu toe met de bewolkte luchten waren de kleuren van degene, die we al gezien hebben niet spectaculair.
Nu is het echter half bewolkt en als de zon schijnt zijn de kleuren schitterend. We beginnen met het Midway Basin, maar het is te vroeg en te koud waardoor er nog veel stoom is. Daardoor zien we de Grand Prismatic Spring, de mooiste in het park, niet goed. Vanmiddag gaan we het nog eens proberen.
De volgende stop is Biscuit Basin. Hier is een trio geologen bezig de veranderingen in temperatuur en dergelijke van de verschillende bronnen te meten. Een van hen vertelt er interessant over. Mijn broer en schoonzus zijn geologen en zouden het hier prachtig vinden.
Er is hier een geiser zonder naam, die om de vijf minuten flink uitbarst. We kijken ernaar en vinden verder dit kleine Biscuit Basin ook de moeite waard. Opeens hoor ik achter me in het Nederlands dat dit zo'n bijzonder landschap is. Ik kijk om en zeg "Ja, he?". We wisselen even ervaringen uit, zij zijn op hun huwelijksreis hier.
Er begint hier net een rondleiding met een ranger, maar wij rijden we naar het Old Faithful gebied. Ik heb weliswaar de Yellowstone app, waarop we zouden moeten kunnen zien wanneer de voorspelbare geisers zullen uitbarsten, maar zonder bereik heb ik daar niets aan. Niet zo handig dus.
In het bezoekerscentrum zien we dat Old Faithful rond 9:48 zal uitbarsten en Daisy Geiser rond 10:25. We hebben nog wat tijd dus bestellen een koffie (voor Chris) en een ijskoffie voor mij. Die drinken we op en dan begint Old Faithful dit keer precies op tijd te spuwen. Het is niet de meest spectaculaire geiser, maar wel de meest voorspelbare.
Na dat spektakel bekeken te hebben lopen we gauw naar Daisy. Dat is een flinke wandeling, maar de omgeving is mooi en zo krijgen we onze stappen bijeen. Ook bij de Daisy geiser komen we precies op tijd aan. We zitten net als deze haar show geeft.
We lopen tot aan Morning Glory Pool en keren dan terug via het houten pad. We komen langs Riverside Geyser en Giant Geyser, maar die zullen pas later vandaag hun show geven. Eenmaal terug op de heuvel zien we opeens Beehive Geyser in werking. Wat een water komt er uit zo'n ding!
Veel mensen hebben regenkleding aan ervoor. De wind staat gelukkig de andere kant op dus Chris en ik voelen geen druppel. Het is een heel mooie uitbarsting en onverwacht wat laat zien dat je het in dit park nooit weet.
Old Faithful is net ook weer aan het spuiten als wij er langs lopen en Chris en ik krijgen geiserwater over ons heen. Gek genoeg is dat helemaal niet warm. Het moet al gauw afkoelen want het is maar 12 graden, hoewel het met de zon een stuk warmer aanvoelt.
Dan lopen we met de menigte mee naar de Inn. We vrezen het ergste want iedereen wil natuurlijk gaan lunchen. Wij lopen de Bear Pit binnen, het bar gedeelte van het restaurant, en tot onze opluchting is er allerlei plaats.
Het menu is hier maar klein, maar ik bestel een bizon burger zonder broodje en Chris de hummus, die met allerlei pita komt. We vinden het allebei lekker en hoeven zo niet in de lange rij voor het restaurant aan te sluiten.
Na het eten gaan we verder. Het volgende stukje vulkanische verschijningen heet Black Sand Basin. Dat is heel pittoresk en met de zon kleurrijk. We maken de nodige foto's en gaan dan op zoek naar wc's.
Dat valt niet mee want het is opeens berendruk en file rijden. Bij Fountain Paint Pots vinden we uiteindelijk een viertal "outhouses", zoals ze in het park staan. Daar staat wel een rij maar er zit niets anders op.
Nu zijn we klaar om aan onze wandeling naar het uitkijkpunt over Grand Prismatic Spring te beginnen. Daarvoor moeten we op de Fairy Falls parkeerplaats zijn. Alleen staat die helemaal vol. We wachten tot er iemand komt, die weggaat.
Op een gegeven moment rijdt er een man in een truck langs Chris die haar de middelvinger geeft. Geen idee waarom, maar zo onbeschoft!! Chris trekt zich dat veel meer aan dan ik, ik had zo een vinger teruggegeven.
Niet veel later zien we een stel naar hun auto teruglopen en nemen hun plaats in. Er staat "No Parking", maar er staat een hele rijd auto's voor ons op dezelfde "No Parking" plekken. Chris maakt zich er zorgen over, maar ik beloof de bon te betalen als we die krijgen.
We lopen het pad naar boven en worden getrakteerd op een prachtig uitzicht over Grand Prismatic Spring. Het is de grootste en kleurigste bron in het park. Vanochtend nog helemaal onzichtbaar door stoom, nu komen de kleuren prachtig uit in de zon. We nemen dan ook ettelijke foto's.
Als we naar beneden lopen zie ik opeens heel donkere wolken aankomen achter ons. Ik wijs ze aan Chris en de zon verdwijnt ook meteen. Wat een geluk hebben wij gehad!
Chris was toch bang voor een bon, maar ik absoluut niet en inderdaad staat onze auto er nog zoals we hem neer hebben gezet. Ik had niet anders verwacht maar Chris vertelt dat ze zich er de hele weg naar boven en naar beneden druk om heeft zitten maken dat we illegaal geparkeerd stonden. Gelukkig vergat ze het bij het aanschouwen van de prachtige bron.
Al deze hele reis wil ik White Dome geiser zien uitbarsten. Bij het bezoekerscentrum kreeg ik te horen dat het of iedere 20 minuten is of uren niets. Wij hebben geluk want we staan er tien minuten van de twintig, die we ervoor hebben uitgetrokken, en jawel, daar gaat White Dome.
Even verderop heeft Pink Cone geiser ook besloten wat stoom af te blazen. We gaan kijken bij de indrukwekkende uitbarsting van een kleinere geiser. En hij blijft maar doorgaan! Iedere keer dat we denken dat het afgelopen is gaat Pink Cone vrolijk verder. We blijven een kwartier kijken en nog steeds is het niet klaar.
Pink Cone gaat onze laatste geiser zijn, want het begint weer te regenen. De hele weg terug naar West Yellowstone plenst het. Eenmaal daar is het gelukkig verminderd en we gaan het Grizzly and Wolf Discovery Center bezoeken.
Toen wij hier in 2005 waren was het zo leuk met kleine beertjes en we gingen er zelfs twee dagen heen. Vandaag vind ik het maar matig voor de $15 (die natuurlijk wel voor het goede doel is).
We zien Spirit, een van de grizzlies, een boom in klimmen, iets waarvan men dacht dat grizzlies dat niet konden. Er zijn een aantal gewonde roofvogels en dan zien we een wolf in het wolvengedeelte. Al met al best leuk, maar zeker niet het "wauw" gevoel van veertien jaar geleden.
Chris en ik zijn het erover eens weer bij Bullwinkle's te gaan eten. De parkeerplaats staat vol waardoor we het ergste vrezen maar er zijn nog twee stoelen aan de bar. We bestellen eerst een cocktail, voor mij de heerlijke bloody Mary van eigen recept van de barman.
Voor ons avondeten neem ik weer de regenboogforel en Chris een hamburger. Ik heb er de salade bar ook nog bij. We laten het ons goed smaken en dan is deze laatste volle dag Yellowstone ook weer voorbij. Morgen gaan we terug naar Grand Teton voor onze laatste dag, hopelijk werkt het weer mee.
Buiten zie ik een mix van wolken en blauwe lucht dus hopelijk wordt dit de eerste regenvrije dag. We maken ons klaar en halen McDonald's egg mcmuffins. Een half uur later dan de afgelopen dagen gaan we het park in en er staat een rij!
Toch gaat het gauw en eenmaal in het park is het weer heel rustig. We hopen nog steeds wapiti herten of ander wild te zien op weg naar Madison Junction waar de rondweg begint. Ook dit keer zien we echter niets.
Dat verandert als we dichterbij de geiserplateau komen. Vlak voor Midway Basin graast en slaapt een kudde bizons. Met de pluimen van stoom op de achtergrond maken we mooie foto's.
Vandaag staan de geisers op ons programma. Zoals ik gisteren al schreef weet Chris niet zeker of ze hiervan onder de indruk gaat zijn. Ze is al in IJsland geweest en tot nu toe met de bewolkte luchten waren de kleuren van degene, die we al gezien hebben niet spectaculair.
Nu is het echter half bewolkt en als de zon schijnt zijn de kleuren schitterend. We beginnen met het Midway Basin, maar het is te vroeg en te koud waardoor er nog veel stoom is. Daardoor zien we de Grand Prismatic Spring, de mooiste in het park, niet goed. Vanmiddag gaan we het nog eens proberen.
De volgende stop is Biscuit Basin. Hier is een trio geologen bezig de veranderingen in temperatuur en dergelijke van de verschillende bronnen te meten. Een van hen vertelt er interessant over. Mijn broer en schoonzus zijn geologen en zouden het hier prachtig vinden.
Er is hier een geiser zonder naam, die om de vijf minuten flink uitbarst. We kijken ernaar en vinden verder dit kleine Biscuit Basin ook de moeite waard. Opeens hoor ik achter me in het Nederlands dat dit zo'n bijzonder landschap is. Ik kijk om en zeg "Ja, he?". We wisselen even ervaringen uit, zij zijn op hun huwelijksreis hier.
Er begint hier net een rondleiding met een ranger, maar wij rijden we naar het Old Faithful gebied. Ik heb weliswaar de Yellowstone app, waarop we zouden moeten kunnen zien wanneer de voorspelbare geisers zullen uitbarsten, maar zonder bereik heb ik daar niets aan. Niet zo handig dus.
In het bezoekerscentrum zien we dat Old Faithful rond 9:48 zal uitbarsten en Daisy Geiser rond 10:25. We hebben nog wat tijd dus bestellen een koffie (voor Chris) en een ijskoffie voor mij. Die drinken we op en dan begint Old Faithful dit keer precies op tijd te spuwen. Het is niet de meest spectaculaire geiser, maar wel de meest voorspelbare.
Na dat spektakel bekeken te hebben lopen we gauw naar Daisy. Dat is een flinke wandeling, maar de omgeving is mooi en zo krijgen we onze stappen bijeen. Ook bij de Daisy geiser komen we precies op tijd aan. We zitten net als deze haar show geeft.
We lopen tot aan Morning Glory Pool en keren dan terug via het houten pad. We komen langs Riverside Geyser en Giant Geyser, maar die zullen pas later vandaag hun show geven. Eenmaal terug op de heuvel zien we opeens Beehive Geyser in werking. Wat een water komt er uit zo'n ding!
Veel mensen hebben regenkleding aan ervoor. De wind staat gelukkig de andere kant op dus Chris en ik voelen geen druppel. Het is een heel mooie uitbarsting en onverwacht wat laat zien dat je het in dit park nooit weet.
Old Faithful is net ook weer aan het spuiten als wij er langs lopen en Chris en ik krijgen geiserwater over ons heen. Gek genoeg is dat helemaal niet warm. Het moet al gauw afkoelen want het is maar 12 graden, hoewel het met de zon een stuk warmer aanvoelt.
Dan lopen we met de menigte mee naar de Inn. We vrezen het ergste want iedereen wil natuurlijk gaan lunchen. Wij lopen de Bear Pit binnen, het bar gedeelte van het restaurant, en tot onze opluchting is er allerlei plaats.
De Old Faithful Inn is een historisch gebouw, vrijwel helemaal van hout gemaakt, heel mooi
Het menu is hier maar klein, maar ik bestel een bizon burger zonder broodje en Chris de hummus, die met allerlei pita komt. We vinden het allebei lekker en hoeven zo niet in de lange rij voor het restaurant aan te sluiten.
Na het eten gaan we verder. Het volgende stukje vulkanische verschijningen heet Black Sand Basin. Dat is heel pittoresk en met de zon kleurrijk. We maken de nodige foto's en gaan dan op zoek naar wc's.
Dat valt niet mee want het is opeens berendruk en file rijden. Bij Fountain Paint Pots vinden we uiteindelijk een viertal "outhouses", zoals ze in het park staan. Daar staat wel een rij maar er zit niets anders op.
Nu zijn we klaar om aan onze wandeling naar het uitkijkpunt over Grand Prismatic Spring te beginnen. Daarvoor moeten we op de Fairy Falls parkeerplaats zijn. Alleen staat die helemaal vol. We wachten tot er iemand komt, die weggaat.
Op een gegeven moment rijdt er een man in een truck langs Chris die haar de middelvinger geeft. Geen idee waarom, maar zo onbeschoft!! Chris trekt zich dat veel meer aan dan ik, ik had zo een vinger teruggegeven.
Niet veel later zien we een stel naar hun auto teruglopen en nemen hun plaats in. Er staat "No Parking", maar er staat een hele rijd auto's voor ons op dezelfde "No Parking" plekken. Chris maakt zich er zorgen over, maar ik beloof de bon te betalen als we die krijgen.
We lopen het pad naar boven en worden getrakteerd op een prachtig uitzicht over Grand Prismatic Spring. Het is de grootste en kleurigste bron in het park. Vanochtend nog helemaal onzichtbaar door stoom, nu komen de kleuren prachtig uit in de zon. We nemen dan ook ettelijke foto's.
Als we naar beneden lopen zie ik opeens heel donkere wolken aankomen achter ons. Ik wijs ze aan Chris en de zon verdwijnt ook meteen. Wat een geluk hebben wij gehad!
Chris was toch bang voor een bon, maar ik absoluut niet en inderdaad staat onze auto er nog zoals we hem neer hebben gezet. Ik had niet anders verwacht maar Chris vertelt dat ze zich er de hele weg naar boven en naar beneden druk om heeft zitten maken dat we illegaal geparkeerd stonden. Gelukkig vergat ze het bij het aanschouwen van de prachtige bron.
Al deze hele reis wil ik White Dome geiser zien uitbarsten. Bij het bezoekerscentrum kreeg ik te horen dat het of iedere 20 minuten is of uren niets. Wij hebben geluk want we staan er tien minuten van de twintig, die we ervoor hebben uitgetrokken, en jawel, daar gaat White Dome.
Even verderop heeft Pink Cone geiser ook besloten wat stoom af te blazen. We gaan kijken bij de indrukwekkende uitbarsting van een kleinere geiser. En hij blijft maar doorgaan! Iedere keer dat we denken dat het afgelopen is gaat Pink Cone vrolijk verder. We blijven een kwartier kijken en nog steeds is het niet klaar.
Pink Cone gaat onze laatste geiser zijn, want het begint weer te regenen. De hele weg terug naar West Yellowstone plenst het. Eenmaal daar is het gelukkig verminderd en we gaan het Grizzly and Wolf Discovery Center bezoeken.
Toen wij hier in 2005 waren was het zo leuk met kleine beertjes en we gingen er zelfs twee dagen heen. Vandaag vind ik het maar matig voor de $15 (die natuurlijk wel voor het goede doel is).
We zien Spirit, een van de grizzlies, een boom in klimmen, iets waarvan men dacht dat grizzlies dat niet konden. Er zijn een aantal gewonde roofvogels en dan zien we een wolf in het wolvengedeelte. Al met al best leuk, maar zeker niet het "wauw" gevoel van veertien jaar geleden.
Chris en ik zijn het erover eens weer bij Bullwinkle's te gaan eten. De parkeerplaats staat vol waardoor we het ergste vrezen maar er zijn nog twee stoelen aan de bar. We bestellen eerst een cocktail, voor mij de heerlijke bloody Mary van eigen recept van de barman.
Voor ons avondeten neem ik weer de regenboogforel en Chris een hamburger. Ik heb er de salade bar ook nog bij. We laten het ons goed smaken en dan is deze laatste volle dag Yellowstone ook weer voorbij. Morgen gaan we terug naar Grand Teton voor onze laatste dag, hopelijk werkt het weer mee.
Comments
Post a Comment