Dag 8 Ontbijt in Jackson en de terugreis
We hadden gehoopt vanochtend wat uit te slapen omdat we alle tijd hebben voor we naar het vliegveld moeten. De wekker in de kamer gooit echter roet in het eten. Iemand moet die voor 6 uur gezet hebben en dan begint hij dus te piepen.
Chris schrikt wakker en ik was nog aan het doezelen. Chris geeft het ding een klap en we draaien ons nog eens om. Die klap zette het ding niet uit dus tien minuten later begint hij weer. Nu vinden we de uit knop wel maar ik ben al zo wakker dat ik maar opsta. Chris slaapt nog even verder terwijl ik me klaarmaak.
Op Yelp heb ik eens gekeken wat een leuk restaurant zal zijn voor ons ontbijt en dat wordt Café Genevieve. Ze gaan pas om acht uur open dus in de tussentijd proppen we alles weer in onze tassen. Hoe Chris alles in haar kleine koffertje krijgt is me een raadsel!
Café Genevieve blijkt een heel goede keuze te zijn. Het restaurant was vroeger het Van Vleck woonhuis en staat op de Amerikaanse equivalent van Monumentenzorg. Het is erg gezellig en mijn twee gepocheerde eieren met Canadese bacon en tomaat gaan er goed in. Chris heeft een enorme wafel.
Na het eten hebben we nog een paar uur voor we naar het vliegveld moeten. Chris wil gaan winkelen en ik heb zin om Pokémon Go te spelen. Daar is Jackson perfect voor. We spreken dus af om om half elf terug bij het hotel te zijn.
Jackson is een super leuk echt Western aandoend stadje. Behalve mijn spel spelen maak ik ook de nodige foto's en duik af en toe een leuk uitziende winkel in. De twee uur zijn dus zo voorbij.
Eenmaal weer bij het motel laden we onze spullen in de auto en ga ik uitchecken. Ik moet zeggen dat het Mountain Modern Motel een grote aanrader is wat ons betreft. Heel leuk ingerichte kamers en ontzettend lekkere bedden.
Een beetje melancholiek dat deze mooie vakantie alweer voorbij is zijn we allebei wel. Ondanks het slechtere weer van de eerste dagen hebben we een schitterende tijd gehad hier. We hebben er alles wat we konden uitgehaald.
Bij het kleine vliegveld van Jackson Hole geven we de auto af bij Alamo. Dan wil ik onze zitplaatsen veranderen naar Economy Plus en de United agent heeft Hanneke.
Dat kan niet anders dan Nederlands zijn. En inderdaad, zo grappig! De zitplaatsen worden in het Nederlands veranderd en dan is het "Tot ziens!".
Tot mijn verbazing is er in dit kleine vliegveld zelfs TSA Pre. Chris en ik hebben dat allebei dus geen schoenen uit en elektronica en vloeistoffen mogen in de tas blijven. Zo zijn we met een paar minuten door de veiligheidscontrole.
Voor onze lunch kopen we salades en dan kunnen we al aan boord. Chris zit in het midden, maar de man naast haar gaat bij zijn vrouw zitten en zo is de stoel tussen ons in open. Altijd fijn, die extra ruimte. De salade is helemaal niet lekker, maar het vult de maag.
De vlucht van Jackson Hole naar Denver gaat snel, iets meer dan een uur later landen we al. We hebben een half uurtje overstaptijd. Precies genoeg tijd om een flesje water te kopen.
Ook voor deze vlucht gaan we op tijd aan boord. Maar als we eenmaal aan het taxieen zijn komt er slecht weer en moeten we wachten tot dat voorbij is. Gelukkig duurt het maar een half uur en dan vliegen we weer in "the friendly skies" van United.
Als eten bestellen we beiden de tapas snackdoos. Er zitten olijven, smeerkaas, amandelen en meher in. Daar heb ik hun premium wijn bij.
Als een flight attendant die fles ziet zegt hij: "You got the good stuff!". Inderdaad is deze wijn veel lekkerder dan de gewone. Ooit, jaren geleden, liet iemand mij dit "geheim" weten.
Na een vlucht van bijna vier uur landen we om half tien op Washington Dulles. Ik heb intussen heel wat kleurplaten van Happy Color ingevuld! We lopen naar de bagage claim en daar staat Rick ons op te wachten.
Het is weer zo fijn hem te zien! Onze koffers komen vrijwel meteen. In bijna recordtijd zijn we weer bij de van en rijden we huiswaarts. We zetten Chris af, die ik waarschijnlijk morgen weer in het zwembad zal zien.
Thuis wacht me een verrassing. Rick heeft, wetend dat die snackdoos nu niet bepaald een volledige maaltijd is, sashimi voor mij gehaald. Heerlijk!
We kletsen nog wat, maar zoeken dan ons bed op. Chris en ik hebben de afgelopen week zoveel mogelijk oostkusttijd aangehouden dus het tijdsverschil voel ik niet. We kunnen terugkijken op een bijzondere en prachtige week!
Chris schrikt wakker en ik was nog aan het doezelen. Chris geeft het ding een klap en we draaien ons nog eens om. Die klap zette het ding niet uit dus tien minuten later begint hij weer. Nu vinden we de uit knop wel maar ik ben al zo wakker dat ik maar opsta. Chris slaapt nog even verder terwijl ik me klaarmaak.
Op Yelp heb ik eens gekeken wat een leuk restaurant zal zijn voor ons ontbijt en dat wordt Café Genevieve. Ze gaan pas om acht uur open dus in de tussentijd proppen we alles weer in onze tassen. Hoe Chris alles in haar kleine koffertje krijgt is me een raadsel!
Café Genevieve blijkt een heel goede keuze te zijn. Het restaurant was vroeger het Van Vleck woonhuis en staat op de Amerikaanse equivalent van Monumentenzorg. Het is erg gezellig en mijn twee gepocheerde eieren met Canadese bacon en tomaat gaan er goed in. Chris heeft een enorme wafel.
Na het eten hebben we nog een paar uur voor we naar het vliegveld moeten. Chris wil gaan winkelen en ik heb zin om Pokémon Go te spelen. Daar is Jackson perfect voor. We spreken dus af om om half elf terug bij het hotel te zijn.
Jackson is een super leuk echt Western aandoend stadje. Behalve mijn spel spelen maak ik ook de nodige foto's en duik af en toe een leuk uitziende winkel in. De twee uur zijn dus zo voorbij.
Eenmaal weer bij het motel laden we onze spullen in de auto en ga ik uitchecken. Ik moet zeggen dat het Mountain Modern Motel een grote aanrader is wat ons betreft. Heel leuk ingerichte kamers en ontzettend lekkere bedden.
Een beetje melancholiek dat deze mooie vakantie alweer voorbij is zijn we allebei wel. Ondanks het slechtere weer van de eerste dagen hebben we een schitterende tijd gehad hier. We hebben er alles wat we konden uitgehaald.
Bij het kleine vliegveld van Jackson Hole geven we de auto af bij Alamo. Dan wil ik onze zitplaatsen veranderen naar Economy Plus en de United agent heeft Hanneke.
Dat kan niet anders dan Nederlands zijn. En inderdaad, zo grappig! De zitplaatsen worden in het Nederlands veranderd en dan is het "Tot ziens!".
Tot mijn verbazing is er in dit kleine vliegveld zelfs TSA Pre. Chris en ik hebben dat allebei dus geen schoenen uit en elektronica en vloeistoffen mogen in de tas blijven. Zo zijn we met een paar minuten door de veiligheidscontrole.
Voor onze lunch kopen we salades en dan kunnen we al aan boord. Chris zit in het midden, maar de man naast haar gaat bij zijn vrouw zitten en zo is de stoel tussen ons in open. Altijd fijn, die extra ruimte. De salade is helemaal niet lekker, maar het vult de maag.
De vlucht van Jackson Hole naar Denver gaat snel, iets meer dan een uur later landen we al. We hebben een half uurtje overstaptijd. Precies genoeg tijd om een flesje water te kopen.
Ook voor deze vlucht gaan we op tijd aan boord. Maar als we eenmaal aan het taxieen zijn komt er slecht weer en moeten we wachten tot dat voorbij is. Gelukkig duurt het maar een half uur en dan vliegen we weer in "the friendly skies" van United.
Als eten bestellen we beiden de tapas snackdoos. Er zitten olijven, smeerkaas, amandelen en meher in. Daar heb ik hun premium wijn bij.
Als een flight attendant die fles ziet zegt hij: "You got the good stuff!". Inderdaad is deze wijn veel lekkerder dan de gewone. Ooit, jaren geleden, liet iemand mij dit "geheim" weten.
Na een vlucht van bijna vier uur landen we om half tien op Washington Dulles. Ik heb intussen heel wat kleurplaten van Happy Color ingevuld! We lopen naar de bagage claim en daar staat Rick ons op te wachten.
Het is weer zo fijn hem te zien! Onze koffers komen vrijwel meteen. In bijna recordtijd zijn we weer bij de van en rijden we huiswaarts. We zetten Chris af, die ik waarschijnlijk morgen weer in het zwembad zal zien.
Thuis wacht me een verrassing. Rick heeft, wetend dat die snackdoos nu niet bepaald een volledige maaltijd is, sashimi voor mij gehaald. Heerlijk!
We kletsen nog wat, maar zoeken dan ons bed op. Chris en ik hebben de afgelopen week zoveel mogelijk oostkusttijd aangehouden dus het tijdsverschil voel ik niet. We kunnen terugkijken op een bijzondere en prachtige week!
Comments
Post a Comment