Dag 5 De Grand Canyon van de Yellowstone rivier en meer
Alweer gaat de wekker van Chris om half zes. We staan op en maken ons klaar om er op uit te gaan. Warempel schijnt de zon en zien we mooie roze bergen in de verte. Hopelijk blijft dat vandaag zo!
Als ontbijt nemen we een van mijn proteine repen mee en halen we een koffie van de drive thru van McDonalds. Om kwart over zes rijden we het park binnen. Er is zelfs nog niemand om onze pas te controleren.
We rijden door een mix van mist en zon en zien opeens bergen in de verte waarvan we het bestaan niet wisten. Dan rijden we door mist en zien een heel aantal bisons. Ook de canyon is helemaal in de mist dus we besluiten de Hayden Vallei in te rijden.
Daar zien we nog meer bizons en Chris moet toegeven dat ik gelijk had dat we er zoveel zouden zien. Het verveelt echter niet. Deze dieren, die zo rustig lopen te grazen en de schattige kleintjes. We bekijken ze iedere keer op ons gemak, veilig vanuit de auto.
Dan komen we bij het Mud Volcano gebied. Daar is het nog erg rustig en we besluiten het nu te bezoeken, al had ik het voor vanmiddag op het schema. We zien een vulkanisch meer met echte golven en alles hier moet eigenlijk gehoord in plaats van gefotografeerd worden.
Jammer genoeg lukt het opladen van filmpjes met deze wifi niet al zal ik het proberen. Bij de Dragon's Mouth Spring zorgt de zon ervoor dat we een halo hebben op onze schaduw. Heel bijzonder!
We vonden beiden dit Mud Volcano loopje interessanter dan gedacht. Intussen lijkt de mist opgelost. Op weg naar de canyon moeten we nog wachten op een groep bizons, die oversteekt. Ik vind ze zo leuk!
We rijden de zuidkant van de canyon op en parkeren de auto bij de eerste parkeerplaats. Daar hebben we mooi zicht op de Upper Falls en er is zelfs een regenboog. Gauw fotograferen we die want een paar minuten later is hij weg.
Tot onze enorme teleurstelling is Uncle Tom's trail afgesloten. Daar heb ik vorige keer zoveel mooie regenboog foto's genomen. We zijn er echt even ontdaan van. Maar dan lopen we via het South Rim Trail naar Artist Point.
Volgens mijn fotografieboek over Yellowstone wat ik tijdens onze vorige reis ook gebruikte moet hier om tien uur een regenboog verschijnen. Wij blijven dus wachten, althans ik, Chris verkent de omgeving.
Tot mijn grote teleurstelling komen de wolken weer en om vijf voor tien is het helemaal bewolkt. Geen regenboog dus maar ik troost mezelf met degene, die we eerder zagen.
Chris heeft intussen een marmottenfamilie ontdekt bij een uitkijkpunt dichtbij. Die kleintjes zijn schattig en heel nieuwsgierig terwijl Pa en Ma opletten. Pa doet dat op een boomstronk en hij is absoluut niet bang van al die mensen. Ma is wat schichtiger en haar zie ik maar eventjes.
Dan is het tijd om terug naar de auto te lopen maar dat is even verwarrend. Als we terug op de parkeerplaats zijn denken we zelfs even dat we misgelopen zijn. Maar daar is gelukkig onze huurauto en we kunnen verder.
Jammer genoeg heb ik inmiddels veel pijn en ik ben mijn ibuprofen in de kamer vergeten. We rijden nog even de North Rim weg en stoppen bij Inspiration Point voor wat foto's. Het is intussen ook lunchtijd voor ons en we zijn allebei "hangry" (een beetje chagrijnig omdat onze magen leeg zijn).
We gaan op zoek naar Canyon Village. We komen terecht bij een paar motels, maar niet in Canyon Village. Ik vraag hoe we daar moeten komen en dat blijkt de volgende afslag te zijn.
Bij hun General Stores vind ik de hard nodige ibuprofen en we kopen er Yellowstone boodschappentassen. Chris ook twee voor haar vriend, die praktische cadeaus leuk vindt.
Dan lopen we naar het Canyon Café en daar nemen we beiden een wok bowl. Ik met broccoli, edamame. pollock (een heel lekker zachte vis) en meer. We smullen er beiden van. Intussen ben ik al doodmoe van de pijn en ik ga even rusten bij het haardvuur terwijl Chris rondkijkt.
Als ik me weer wat energieker voel gaan we terug naar de noordelijke kant van het ravijn. Daar doe ik de uitkijkpunten terwijl Chris in het ravijn afdaalt. Ik vind het prima om in de auto op haar te wachten.
Het weer is intussen ook weer somber met spetters dus ik vind het al best om de waterval van boven te zien. Ik heb sowieso aardig veel gedaan, mijn Fitbit geeft bijna 14000 stappen en 50 trappen aan.
Chris is helemaal blij als ze terug bij de auto komt. Ze heeft genoten en bedankt mij dat ik haar dat gaf. Ik wil absoluut nooit iemand een blok aan het been zijn dus bied aan dat ze meer kan "hiken" als ze dat wil. Daar heeft ze geen behoefte aan dus zetten we onze tocht verder.
We besluiten weer door de Hayden Vallei te rijden en dan langs het Yellowstone Meer. We worden beloond met een drietal prachtige wapiti herten (met dank aan Caroline en een van de paden hier heet grappig genoeg ook zo, misschien de naam van de oorspronkelijke bevolking ervoor) met enorme geweien. Prachtige dieren zijn het!
Ook zien we telkens weer bizons. Het blijven mooie dieren, die je bij ons in de buurt zeker niet ziet. Wij kunnen het dan ook niet laten om steeds weer foto's te maken.
De weg langs het Yellowstone Meer valt wat tegen. Af en toe zien we prachtige vergezichten met besneeuwde bergen op de achtergrond, maar veelal gaat het langs de Lodgepole dennen.
Ook het stuk na West Thumb dat we vrijdag al reden is saai. We zijn het erover eens dat het weliswaar koud was, maar de sneeuw op de bomen was wel heel mooi om te fotograferen. Dat Isa meer van vrijdag is nu maar een saai bruin watertje.
Via de vele geiserplateau's rijden we terug naar West Yellowstone. Geisers staan morgen op het programma en ik wil zo graag zon! Dan is het zo ontzettend veel mooier. Tot nu toe is Chris niet onder de indruk van de geisers dus ik ben benieuwd hoe dat morgen zal gaan.
Moe maar voldaan strijken we vanavond weer neer aan de bar bij de Slippery Otter. Daar bestel ik een uiensoep en een wapiti burger zonder brood en met blauwe kaas. Het smaakt allemaal heel erg lekker!
Terug in de hotelkamer bel ik Rick en praat hem bij. Chris gaat een wandeling maken en ik schrijf dit blog. Deze week gaat heel snel voorbij! Morgen alweer de laatste dag hier in Yellowstone.
Foto's van vandaag staan hier;
Als ontbijt nemen we een van mijn proteine repen mee en halen we een koffie van de drive thru van McDonalds. Om kwart over zes rijden we het park binnen. Er is zelfs nog niemand om onze pas te controleren.
We rijden door een mix van mist en zon en zien opeens bergen in de verte waarvan we het bestaan niet wisten. Dan rijden we door mist en zien een heel aantal bisons. Ook de canyon is helemaal in de mist dus we besluiten de Hayden Vallei in te rijden.
Daar zien we nog meer bizons en Chris moet toegeven dat ik gelijk had dat we er zoveel zouden zien. Het verveelt echter niet. Deze dieren, die zo rustig lopen te grazen en de schattige kleintjes. We bekijken ze iedere keer op ons gemak, veilig vanuit de auto.
Dan komen we bij het Mud Volcano gebied. Daar is het nog erg rustig en we besluiten het nu te bezoeken, al had ik het voor vanmiddag op het schema. We zien een vulkanisch meer met echte golven en alles hier moet eigenlijk gehoord in plaats van gefotografeerd worden.
Jammer genoeg lukt het opladen van filmpjes met deze wifi niet al zal ik het proberen. Bij de Dragon's Mouth Spring zorgt de zon ervoor dat we een halo hebben op onze schaduw. Heel bijzonder!
We vonden beiden dit Mud Volcano loopje interessanter dan gedacht. Intussen lijkt de mist opgelost. Op weg naar de canyon moeten we nog wachten op een groep bizons, die oversteekt. Ik vind ze zo leuk!
We rijden de zuidkant van de canyon op en parkeren de auto bij de eerste parkeerplaats. Daar hebben we mooi zicht op de Upper Falls en er is zelfs een regenboog. Gauw fotograferen we die want een paar minuten later is hij weg.
Tot onze enorme teleurstelling is Uncle Tom's trail afgesloten. Daar heb ik vorige keer zoveel mooie regenboog foto's genomen. We zijn er echt even ontdaan van. Maar dan lopen we via het South Rim Trail naar Artist Point.
Volgens mijn fotografieboek over Yellowstone wat ik tijdens onze vorige reis ook gebruikte moet hier om tien uur een regenboog verschijnen. Wij blijven dus wachten, althans ik, Chris verkent de omgeving.
Tot mijn grote teleurstelling komen de wolken weer en om vijf voor tien is het helemaal bewolkt. Geen regenboog dus maar ik troost mezelf met degene, die we eerder zagen.
Chris heeft intussen een marmottenfamilie ontdekt bij een uitkijkpunt dichtbij. Die kleintjes zijn schattig en heel nieuwsgierig terwijl Pa en Ma opletten. Pa doet dat op een boomstronk en hij is absoluut niet bang van al die mensen. Ma is wat schichtiger en haar zie ik maar eventjes.
Dan is het tijd om terug naar de auto te lopen maar dat is even verwarrend. Als we terug op de parkeerplaats zijn denken we zelfs even dat we misgelopen zijn. Maar daar is gelukkig onze huurauto en we kunnen verder.
Jammer genoeg heb ik inmiddels veel pijn en ik ben mijn ibuprofen in de kamer vergeten. We rijden nog even de North Rim weg en stoppen bij Inspiration Point voor wat foto's. Het is intussen ook lunchtijd voor ons en we zijn allebei "hangry" (een beetje chagrijnig omdat onze magen leeg zijn).
We gaan op zoek naar Canyon Village. We komen terecht bij een paar motels, maar niet in Canyon Village. Ik vraag hoe we daar moeten komen en dat blijkt de volgende afslag te zijn.
Bij hun General Stores vind ik de hard nodige ibuprofen en we kopen er Yellowstone boodschappentassen. Chris ook twee voor haar vriend, die praktische cadeaus leuk vindt.
Dan lopen we naar het Canyon Café en daar nemen we beiden een wok bowl. Ik met broccoli, edamame. pollock (een heel lekker zachte vis) en meer. We smullen er beiden van. Intussen ben ik al doodmoe van de pijn en ik ga even rusten bij het haardvuur terwijl Chris rondkijkt.
Als ik me weer wat energieker voel gaan we terug naar de noordelijke kant van het ravijn. Daar doe ik de uitkijkpunten terwijl Chris in het ravijn afdaalt. Ik vind het prima om in de auto op haar te wachten.
Het weer is intussen ook weer somber met spetters dus ik vind het al best om de waterval van boven te zien. Ik heb sowieso aardig veel gedaan, mijn Fitbit geeft bijna 14000 stappen en 50 trappen aan.
Chris is helemaal blij als ze terug bij de auto komt. Ze heeft genoten en bedankt mij dat ik haar dat gaf. Ik wil absoluut nooit iemand een blok aan het been zijn dus bied aan dat ze meer kan "hiken" als ze dat wil. Daar heeft ze geen behoefte aan dus zetten we onze tocht verder.
We besluiten weer door de Hayden Vallei te rijden en dan langs het Yellowstone Meer. We worden beloond met een drietal prachtige wapiti herten (met dank aan Caroline en een van de paden hier heet grappig genoeg ook zo, misschien de naam van de oorspronkelijke bevolking ervoor) met enorme geweien. Prachtige dieren zijn het!
Ook zien we telkens weer bizons. Het blijven mooie dieren, die je bij ons in de buurt zeker niet ziet. Wij kunnen het dan ook niet laten om steeds weer foto's te maken.
De weg langs het Yellowstone Meer valt wat tegen. Af en toe zien we prachtige vergezichten met besneeuwde bergen op de achtergrond, maar veelal gaat het langs de Lodgepole dennen.
Ook het stuk na West Thumb dat we vrijdag al reden is saai. We zijn het erover eens dat het weliswaar koud was, maar de sneeuw op de bomen was wel heel mooi om te fotograferen. Dat Isa meer van vrijdag is nu maar een saai bruin watertje.
Via de vele geiserplateau's rijden we terug naar West Yellowstone. Geisers staan morgen op het programma en ik wil zo graag zon! Dan is het zo ontzettend veel mooier. Tot nu toe is Chris niet onder de indruk van de geisers dus ik ben benieuwd hoe dat morgen zal gaan.
Moe maar voldaan strijken we vanavond weer neer aan de bar bij de Slippery Otter. Daar bestel ik een uiensoep en een wapiti burger zonder brood en met blauwe kaas. Het smaakt allemaal heel erg lekker!
Terug in de hotelkamer bel ik Rick en praat hem bij. Chris gaat een wandeling maken en ik schrijf dit blog. Deze week gaat heel snel voorbij! Morgen alweer de laatste dag hier in Yellowstone.
Foto's van vandaag staan hier;
Wat een prachtige dag hebben jullie gehad.
ReplyDeleteDat 'hangry' gevoel ken ik ook, je hebt dan echt even eten nodig.
Wat gaan de dagen snel zeg, morgen alweer jullie laatste dag! Geniet ervan.
Dat hebben we zeker gedaan!
Delete