Dag 3 Zonsopgang in Grand Teton en een dag Yellowstone

Alweer ben ik eerder wakker dan Chris. Onze wekker staat voor half zes, maar om tien over vijf ga ik op mijn telefoon lezen. Chris wordt ook al snel gewekt daardoor en we pakken weer in.

Er is hier een Keurig koffiezetapparaat dus ik zet twee mokken. Die gaan er goed in en als ontbijt eten we de door mij meegebrachte Atkins proteine repen. Ik zie intussen kleur in de wolken dus we haasten ons om de zonsopgang hier mee te maken.

Er ligt een klein laagje sneeuw op de auto en het vriest. Gelukkig hebben we beiden genoeg warme kleding mee, als is Chris haar handschoenen vergeten. We hebben dan ook vier lagen aan als we in de auto stappen.

Er valt allerlei ijsachtig spul uit de lucht, maar het zicht op de Tetons is prachtig. Bij Oxbow Bend parkeren we en maken heel wat foto's! De reflecties worden steeds beter en het licht verandert telkens. Wat is dit genieten en gelukkig zijn we helemaal beschermd tegen het ijs dat wel erg hard op onze gezichten voelt.

Als het licht niet meer zo mooi is gaan we verder. Ons doel is Yellowstone National Park en door een licht besneeuwd landschap rijden we erheen. We zien een mooie vos, die ons te snel af is voor foto's en een hert wat ik wel op de gevoelige plaat kan zetten.

We willen graag wat meer koffie en gaan bij Flagg Ranch kijken wat er is. We parkeren en lopen een verlicht lokaal binnen. Daar kijkt iedereen ons heel vreemd aan en zegt niets. Er is wel koffie maar geen kassa's.

Uiteindelijk vraag ik maar eens of we hier koffie kunnen kopen. Het blijkt dat we in de kantine voor het personeel zijn. Een vriendelijke dame biedt aan dat we hier koffie kunnen nemen maar als we het willen kopen is de winkel om de hoek. Daar gaan we dan inderdaad maar onze koffies kopen. We moeten er wel erg om lachen hoe we bijna clandestien koffies hadden gehaald!

We rijden verder door een prachtig dennenlandschap met sneeuw op de bomen. Bij de ingang voor Yellowstone laat ik mijn pas en rijbewijs zien maar we worden zo door gewuifd zonder dat de ranger er echt naar kijkt.

Intussen is de prachtige Moose River Canyon aan onze rechterhand. We stoppen een paar keer voor foto's. Het is bizar om op de eerste zomerdag door zo'n winters landschap te rijden. Chris grapt dat haar gevoel alsof het kerstavond was gisteren nu wel erg serieus wordt genomen door Moeder Natuur.

Onze eerste echte stop in Yellowstone is Lewis Falls. Het is een mooie waterval en we poseren er om de beurt voor. Aan water in de watervallen geen gebrek in deze tijd van het jaar.

Dan komen we bij het eerste vulkanische basin uit, West Thumb Basin. Voor Chris de eerste kennismaking met dit bizarre landschap. We lopen er helemaal omheen en ondanks de kou en sneeuw is het prachtig. We zijn echter blij als we de verwarming in de auto weer aan kunnen doen.

Wij zijn redelijk voorbereid op deze kou, maar we zien mensen in korte broeken en t-shirts. Ik ben blij dat ik Chris echt heel dringend heb geadviseerd warme kleding mee te nemen want zij geloofde mij eerst niet dat het hier zo koud kon zijn.

We rijden verder en komen langs het Isa meertje. Daar stoppen we voor foto's van de besneeuwde bomen, die weerspiegelen in dat stille meer. Dit meer is bijzonder want het ligt op de Continental Divide. Dat wil zeggen dat de helft van het water naar het westen stroomt en de andere helft naar het oosten.

De Keppler Cascades zijn heel mooie watervallen en ik probeer hier met langere sluitertijden op mijn fototoestel de watervallen "stil te leggen". De lichtval is hier wel goed voor. Ik ben benieuwd want ik kan op het kleine schermpje op het toestel niet zien hoe het is gelukt.

Bij de Upper Geyser Basin waar ook de beroemde geiser Old Faithful ligt vinden we al gauw een parkeerplaats. Daar zien we dat die geiser net uitbarst. Maar onze blazen zijn vol dus we gaan gauw naar de "restrooms".

Gelukkig is de uitbarsting nog bezig als we weer buiten komen en we kijken tot hij klaar is. Dan besluiten we langs de geisers hier te wandelen. Zo komen we een Park Ranger met haar groepje tegen en sluiten daarbij aan.

Myeko is in dit gebied opgegroeid en weet heel interessant over alles wat we zien te vertellen. Zo horen we dat alle geisers aan elkaar verbonden zijn en hun uitbarstingen van elkaar afhangen. Zo nog heel veel meer weetjes en het wordt een informatieve wandeling.

Myeko laat ook foto's zien van hoe het vroeger was en hoe er baden werden gemaakt van het geiserwater. Dat is allang niet meer het geval want dat veranderde de hele structuur van het gebied. Nu is het park enkel nog natuur waar de mens minimaal ingrijpt. Ze vertelt dat een van de geisers recentelijk een speen van een baby uit de jaren dertig opspuwde, nu is het illegaal om wat dan ook in de bronnen en geisers te gooien.

Chris en ik zijn intussen wel verkleumd. Eigenlijk wilden we nog naar de verse geisers lopen maar het is zo koud! We besluiten in de lodge op te warmen en een warm drankje te bestellen. Daar staat echter zo'n lange rij dat we dat drankje maar laten varen.

Tegen de tijd dat Old Faithful weer moet uitbarsten gaan we kijken. Alleen gebeurt er niets en we hebben geen zin om eindeloos te wachten. Chris wil ook handschoenen vinden en hoopt die in de General Stores hier te kunnen kopen. Alleen was ze duidelijk niet de enige, die ze vergeten is en de handschoenen zijn uitverkocht.

Intussen hebben we flinke trek en wandelen naar de Old Faithful Inn. Een prachtig historisch gebouw, vrijwel helemaal van hout. Er is zelfs een rondleiding over de geschiedenis ervan. Gewoonlijk zou ik daarin geinteresseerd zijn, maar wij sluiten aan in de rij voor het restaurant.

Precies om twaalf uur gaat dat open en wij hebben al gauw een tafel. Ik bestel een bizon burger met champignons en ui zonder broodje en met asperges. Chris heeft een soep en salade, die ze ook erg lekker vindt.

De bediening is goed en snel en als we afrekenen zien we het weer sneeuwen buiten. Chris wil er niet aan en ik plaag haar dat het toch echt wel de realiteit is op deze eerste zomerdag. Eenmaal weer buiten is het alweer droog en schijnt de zon. Bizar hoe snel het weer hier verandert!

In de zon is het ook niet zo enorm koud. We gaan verder en zoals ik Chris heb beloofd komen we al snel een kudde bizons tegen. Daar stoppen we natuurlijk voor en nemen de nodige foto's. Chris is als een kind zo blij!

Dan rijden we Fire Hole Drive. Daar liggen een aantal geisers aan en White Dome ziet er interessant uit. Het lijkt erop dat hij gaat uitbarsten maar ik zie enkel wat water. Na een half uur geven we het maar op en gaan verder.

Onze volgende stop is Fountain Paint Pots en hier zien we modder omhoog borrelen. Ook is hier de eerste geiser die uitbarst te zien. Chris helemaal blij want dat stond ook op haar lijstje. Ik denk (hoop) dat we er deze reis meer van zullen meemaken.

Vervolgens rijden we de Fountain Flat Road af en zien daar weer een kudde bizons. Ook zijn er heel veel mensen aan het vissen met vliegen in de rivier. Het weer is weer afwisselend zon en opeens zo'n hagel/sneeuwbui.

De Fire Hole Canyon Road is prachtig met watervallen en een bruisende rivier. Chris wil er zelfs in gaan zwemmen, maar dat gedeelte is afgesloten. Hoe ze in weer net boven het vriespunt in een ijskoude rivier wil gaan zwemmen is me een raadsel, maar ze heeft wel in kouder water en weer gezwommen. Ze is dan ook oprecht teleurgesteld.

We willen eigenlijk nog naar Gibbon Falls maar daarheen komen we in een file te staan. Deze waterval kunnen we later nog gaan bekijken dus we keren om. Nu rijden we langs de Madison rivier en daar is een kudde elanden schijnt.

Wij vinden er een, grazend aan de overkant van de rivier. We lopen erheen en maken de nodige foto's. Chris is helemaal blij want vandaag hebben we een goed aantal wilde dieren gezien. Hopelijk wordt dat de komende dagen nog veel meer!

Als laatste lopen we nog even de anderhalve kilometer Two Ribbon Trail en dan hebben we het wel gehad. Het begint weer te sneeuwen en we horen zelfs donder. Tijd om naar ons hotel in West Yellowstone te gaan.

Op mijn lijstje staat dat dat de Travelodge moet zijn maar die vinden we niet op de GPS. Als ik op mijn meegebrachte papieren kijk blijkt die Travelodge in Gardiner te zijn, twee uur rijden hiervandaan. Maar daar had ik eerder geboekt voor ik besloot naar West Yellowstone te willen.

Heel irritant heb ik geen bereik op mijn telefoon, maar ik ben ervan overtuigd dat ik die Travelodge heb geannuleerd en hier de Days Inn heb geboekt. Tot mijn opluchting is dat het geval en ik check in.

We brengen de spullen naar boven en frissen ons even op en gaan dan op weg voor het avondeten. Dit keer wordt het de Slippery Otter bar. Super leuk en lokaal! We nemen beiden de burger (voor mij met sla in plaats van brood) en uiensoep. Het is werkelijk heerlijk en we krijgen ook nog wat advies voor morgen.

Terug in het hotel bel ik met Rick en ga dan aan dit blog. Ik kan niet beloven dat het iedere avond op tijd klaar zal zijn. Er zijn zoveel indrukken en foto's! Wat is het hier toch prachtig en ik voel me bevoorrecht het voor de tweede keer in mijn leven te mogen meemaken!

Te laat om alles netjes te zetten waar het hoort dus hier de foto's van vandaag die ik opgeladen krijg: